Na de mega-publieks-hit van Die Rudi Carrell Show, zou je het op z’n minst een enorme uitdaging kunnen noemen om een vervolgprogramma te vinden dat heel anders is, maar wel net zo succesvol. Maar Rudi zou Rudi niet zijn als hij de moed op zou geven. En wanneer hij in Nederland Eén van de acht ziet van zijn goede vriendin Mies Bouwman, weet hij: dat is het!
Op 27 april 1974 klinkt het startschot voor Am laufenden Band, en het hele Duitse televisiewereldje zindert: wat zou die Carrell nu weer hebben verzonnen? Het resultaat is een spelshow, die het allemaal is: sprankelend, spontaan, spitsvondig en creatief. De kandidaten zijn vol humor, slagvaardig en bijdehand. Acht familieparen, variërend van vader/dochter tot oma/kleinkind, spelen tegen elkaar. Voorwaarde bij de selectie van de kandidatenparen is dat ze bestaan uit twee generaties en dat ze familie van elkaar zijn.
De kandidaten worden getest op hun spontaniteit: ze gaan tapdansen, jongleren, mogen een huwelijksrede voordragen of ze presenteren een modeshow. Herkent oma de kuiten van haar kleinkind, of vader de handdruk van zijn dochter? De herkenningsspelletjes zijn altijd uiterst spannend en lachwekkend.
Het inlevingsvermogen wordt getest door een van de kandidaten een reactie of keuze van de spelpartner te laten voorspellen. Gooit vader die taart in het gezicht van de nieuwslezer? Welke hoed kiest oma voor een rendez-vous? Wie het goed heeft geraden, haalt de laatste spelronde. En hier worden de acteertalenten van de vier overgebleven kandidaten getest door – aan de hand van regie-aanwijzingen van een beroemde gast – een kleine scène te spelen. Het applaus van het studiopubliek bepaalt welke twee kandidaten het tegen elkaar opnemen in de finale.
De winnaar van de show is degene die het actuele nieuws het nauwkeurigst heeft gevolgd: droeg de minister van Buitenlandse Zaken een groene of een gele stropdas? Wie de meeste vragen goed beantwoordt, heeft gewonnen. De prijsuitreiking is zo origineel, dat Rudi haar tot titel van het hele programma heeft gemaakt: de winnaar of winnares neemt plaats aan de lopende band, en gedurende één minuut trekken er 40 voorwerpen aan de winnaar voorbij.
Alle prijzen, die de winnaar zich daarna gedurende 30 seconden kan herinneren, mogen mee naar huis. Daarbij kan het zomaar zijn dat een wereldbol staat voor een reis. Eén symbool stond altijd op de lopende band: het vraagteken. En iedere winnaar noemt deze in zijn of haar opsomming. Het vraagteken stond altijd voor een heel bijzondere prijs - en dat kon zomaar een auto zijn!
Direct na de eerste uitzending is het duidelijk: het nieuwe succesprogramma is geboren. Rudi Carrell heeft zichzelf weer overtroffen.
De eerste uitzending van Am laufenden Band vindt plaats op 27.04.1974 - 1979